Κάθε δακτυλογράφος γνωρίζει ότι ο κύριος εχθρός της πατάτας είναι το σκαθάρι της πατάτας Κολοράντο, το οποίο τρώει τα χόρτα αυτής της καλλιέργειας.
Προκειμένου να προστατεύσουν την καλλιέργεια, λέει η Αναστασία Κοβρίγκνιχ, εμπειρογνώμονας της ηλεκτρονικής έκδοσης BelNovosti, γεωπόνος και σχεδιαστής τοπίου, ορισμένοι κηπουροί περνούν σχεδόν όλο το χρόνο τους στα παρτέρια, προσπαθώντας να συλλέξουν τα σκαθάρια και να απομακρύνουν τις προνύμφες από τα φύλλα.Άλλοι προτιμούν να καταπολεμούν τα παράσιτα με χημικά, αλλά συχνά αυτά τα μέσα είναι αναποτελεσματικά.
Οι λόγοι για την ανθεκτικότητα του σκαθαριού της πατάτας Κολοράντο στα εντομοκτόνα έχουν επιχειρηθεί από τους επιστήμονες.
Για να το πετύχουν αυτό, προχώρησαν στην αλληλουχία του γονιδιώματος του παρασίτου.Το συμπέρασμα ήταν ότι τα σκαθάρια που ζούσαν σε διαφορετικές περιοχές παρουσίαζαν ανθεκτικότητα σε διαφορετικούς τύπους εντομοκτόνων και ότι τα γονίδια των εντόμων μεταλλάσσονταν γρήγορα για να αποκτήσουν ανθεκτικότητα σε νέες χημικές ουσίες.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα σκαθάρια της πατάτας Κολοράντο ήταν από τα πρώτα που ελέγχθηκαν χημικά.
Εξαιτίας αυτού, μπορεί να υποτεθεί ότι η αποτελεσματικότητα των εντομοκτόνων που θα αναπτυχθούν στο μέλλον θα είναι χαμηλή.
Ωστόσο, οι ερευνητές δεν σκοπεύουν να το βάλουν κάτω: τα γονιδιωματικά πειράματα θα συνεχιστούν προκειμένου να αναπτυχθούν άλλες στρατηγικές για τον έλεγχο του παρασίτου της πατάτας.
Είναι πιθανό οι επιστήμονες να χρειαστεί να χρησιμοποιήσουν τεχνικές επεξεργασίας του γονιδιώματος για να θέσουν υπό έλεγχο τις δραστηριότητες του σκαθαριού.
