Το χώμα εξαντλείται μέχρι το τέλος της εποχής της ντάκας.
Και η εξήγηση γι’ αυτό είναι πολύ απλή: ενώ οι καλλιέργειες αναπτύσσονταν στα αγροτεμάχια, η εδαφοκάλυψη υφίστατο τεράστια πίεση.
Το έδαφος στερήθηκε χρήσιμα στοιχεία και έγινε λιγότερο γόνιμο.
Επιπλέον, το έδαφος μπορεί να έγινε πολύ πυκνό και βαρύ.
Πώς μπορεί λοιπόν το έδαφος να ανακτήσει τη γονιμότητά του και τη χαλαρότητά του; Η απάντηση είναι απλή: σπείρετε κάποιο είδος σίδερου.
Τι πρέπει να κάνετε πριν σπείρετε ένα siderate
Πριν από τη φύτευση ‘πράσινου λιπάσματος’ σε εξαντλημένο έδαφος, είναι επιθυμητό να εφαρμοστεί κάποια οργανική ύλη κάτω από το σκάψιμο.
Η ιδανική επιλογή είναι το κομπόστ: 20-30 κιλά αυτού του λιπάσματος ανά τετραγωνικό μέτρο.
Μια εναλλακτική επιλογή είναι ο χούμος.Οι αναλογίες είναι οι ίδιες.
Τι να φυτέψετε στο οικόπεδο το φθινόπωρο
Αφού ακολουθήσετε τη διαδικασία που περιγράφεται στην προηγούμενη ενότητα, θα πρέπει να σπείρετε ένα σίδερο.
Τι είδους; Η απάντηση σε αυτή την ερώτηση εξαρτάται από το φυτό που σχεδιάζεται να φυτευτεί σε ένα συγκεκριμένο μέρος κατά την επόμενη περίοδο της ντάτσας.
Εάν ο κηπουρός σχεδιάζει να ξεκινήσει την καλλιέργεια κολοκυθιών ή νυχτολούλουδων στο επιλεγμένο οικόπεδο, αξίζει να σπείρει λούπινο.
Αλλά ο ιδανικός πρόδρομος για τις ριζώδεις καλλιέργειες θα είναι η ελαιοκράμβη.
Πρέπει να τονιστεί ότι τόσο το λούπινο όσο και η ελαιοκράμβη όχι μόνο βοηθούν στην κάλυψη του ελλείμματος θρεπτικών στοιχείων, αλλά και χαλαρώνουν καλά το έδαφος λόγω του ανεπτυγμένου ριζικού συστήματος.
Εάν υπάρχουν ενδείξεις έλλειψης αζώτου στο έδαφος, ένας από τους εκπροσώπους της οικογένειας των ψυχανθών θα πρέπει να παίξει το ρόλο του σίδερου.
Διαφωνώ με την άποψη πως μονο το σίδερο αρκεί για την ανάκτηση της γονιμότητας του εξαντλημένου εδάφους. Θα ήταν πιο χρήσιμο να συνδυάζαμε τη σπορά του σιδερώματος με κάποια άλλα φυτά ή οργανικά λιπάσματα. Πιστεύετε πως θα μπορούσαμε να εξετάσουμε αυτή την προσέγγιση;